lessphp fatal error: parse error: failed at ` ` /data/sites/web/back2thewildbe/www/wp-content/themes/theme52170/bootstrap/less/variables.less on line 1lessphp fatal error: parse error: failed at ` ` /data/sites/web/back2thewildbe/www/wp-content/themes/theme52170/bootstrap/less/variables.less on line 1
Het oxidatieproces en het verouderingsproces van het lichaam hangen samen (degeneratie). Er ontstaat een kettingreactie van vrije radicalen. Deze vrije radicalen ontstaan niet alleen tijdens de energiestofwisseling, maar ook bij immunologische reacties, ontgiftingsreacties en andere organische processen.
De Orthomoleculaire Voedingsleer adviseert stoffen die de vrije radicalen bestrijden: de zogenaamde Anti-oxidanten en stelt dat hiermee het verouderingsproces vertraagd, zodat de gezondheid en de levensverwachting kunnen worden verbeterd.
Anti-oxidanten (zoals de vitaminen C en E, Selenium, SOD....) worden zowel preventief als ter behandeling (curatief) ingezet.
]]>
Acht daarvan kunnen niet door het lichaam zelf worden aangemaakt, dit zijn de zogenaamde essentiële aminozuren. De andere kan het lichaam zelf aanmaken en zijn daarom niet essentieel. Aminozuren zijn belangrijk voor de opname van mineralen.
In de natuur zijn mineralen vaak gekoppeld aan Aminozuren, ook wel een chelaat genoemd. Gecheleerde mineralen worden goed opgenomen door de darmen en komen hierdoor in veel voedingssupplementen voor. Aminozuren hebben tal van functies in het lichaam.
Eén van de belangrijkste functies van een aminozuur is die van neurotransmitter: deel van een stof, die nodig is bij de chemische prikkeloverdracht in het zenuwstelsel.
]]>Dieren bestaan voor ongeveer 5% uit mineralen. Ze komen voor in oplossing als ion of zijn gebonden als een zout. Zeer kleine hoeveelheden mineralen, die in het lichaam voorkomen worden sporenelementen genoemd. Sporenelementen, die teveel in het lichaam voorkomen, kunnen schadelijk zijn (aluminium, arseen, nikkel en zware metalen als cadmium, lood en kwik).
Mineralen, die in relatief grote hoeveelheden in het lichaam voorkomen zijn: calcium, magnesium, fosfor, natrium en kalium. In het lichaam komen de mineralen in een bepaalde verhouding/in een bepaald evenwicht voor. Een tekort van de één kan tot een tekort van de ander leiden. (Zo verlaagt calcium b.v. de concentratie van magnesium en zink; zink verlaagt ijzer, etc.)
De onderlinge wisselwerking bij de mineralen luistert nauwer dan bij de vitaminen.
]]>Er wordt dan gesproken over Vitamine complexen. Vitaminen worden in de regel via de voeding opgenomen. Sommige kunnen ook door bacteriën in de dikke darm worden aangemaakt, zoals vitamine K en een aantal B-vitaminen.
Vitaminen zijn in principe veilig en zijn niet of nauwelijks toxisch.
Alleen sommige in vet oplosbare vitaminen kunnen zich ophopen in het lichaam, de Hypervitaminose, waardoor ze stoornissen kunnen veroorzaken.
Na het staken van de toediening zullen deze symptomen weer verdwijnen.
Het gevaar van een tekort aan vitaminen is veel groter dan de dreiging van een 'overdosis'.
]]>